Robótkowy Wietnam
Trzy tygodnie w Wietnamie i wiele do opowiadania:) Relację z podróży znajdziesz na mlecznepodroze.pl – staraliśmy się codziennie pisać i podawać użyteczne informacje dla wybierających sie do Wietnamu. Tutaj czas na rękodzielnicze, robótkowe ujęcie:)
Lecąc do Wietnamu spodziewałam się kobiet chodzących w tradycyjnych strojach Ao dai. Za dużo takich kobiet nie znalazłam. Kobiety ubrane w tradycyjne szaty można spotkać jedynie w pracy np. w hotelach, urzędach, lotniskach. Wietnamki chodzą że tak nazwę po europejsku lub w swoich “piżamach” – takie komplety koszulki ze spodenkami do kolan w jednym kolorze. Miałam szczęście i udało mi się zrobić zdjęcie z wietnamkami w tradycyjnych strojach podczas zakończenia przez nich roku szkolnego:)
Godne podziwu jest jak kobiety jeżdzą motocyklem w butach na obcasach czy w 8 miesiącu ciąży:), a w góry idą w japonkach:) Moda na kaski – to tzw. szał ciał na bogato:)
Wietnamczycy potrafią do wszystkiego się dostosować, jak jest jakiś problem, to się nie denerwują (lub tego nie okazują) tylko koncentrują się nad rozwiązaniem. Samochód nie może przejechać, bo haczą gałęzie – Jeden wskakuje na pakę i odgina gałęzie.
Zwiedziliśmy kilka małych i większych miejscowości oraz wsie. Wszędzie można było znaleźć stoisko z tkaninami : bawełna, len, jedwab, satyna. Kolory i wzory robiły wrażenie, że nie mogłam się zdecydować. Standardem jest, że gdzie tkaniny tam i maszyny, na której szyje krawcowa.
Targowiska to miejsce, gdzie znajdziecie wszystko: jedzenie, sklep z chemią, tkaninami, krawcową, fryzjerem, sprzedaż ryb itd.
Najpiękniejsze były tkaniny – malowane jedwabie oraz jedwabie z kamyczkami. Robiły wrażenie, a ceny ich zamykały się w widełkach 900 000 vnd do 2 000 000 vnd.
Dzianiny to 60 000 za metr, bawełna od 50 000 do 100 000 vnd. Jedwab żakardowy szer. 120 za metr – 80 000, ale to na wsi jedwabnej. W mieście ceny są o wiele wyższe. Np. W Hoi An (miasto krawców) za spodnie jedwabne (które nimi nie były) chcieli 15 dolarów, a w Ha Noi czy w Hue 3,5 -5 dolarów.
1 zł to 6 500 vnd.
Moda jest bliska europejskiej, ale suknie ślubne są na bogato (nie w formie tylko w dekoracji) części gorsetowej. Kamyczki, brokaty, cekiny – im więcej tym lepiej. Sklepy z pracownią krawiecką są wszędzie i za garnitur jedwabny możemy zapłacić od 1 000 000 vnd do 3 000 000 vnd. O ceny garniturów szytych na miarę pytałam w każdej miejscowości i okazuje się, że rozreklamowane, popularne Hoi An znane z taniego szycia na miarę jest drogie. Po prostu przereklamowane:) i fasony są ewidentnie pod europejczyków. Choć niech ciągną kasę z amerykanów ile się da:)
Tu muszę przyznać, że chińczycy mają to coś i jak widziałam suknie to mi szczęka się odbijała kilka razy od podłogi. Takie cuda potrafią, w wietnamie już nie ma tego porywu:(
Jak ktoś się wybiera na zakupy materiałowe, niech wcześniej obmyśli jakąś strategię, bo jak się stoi i ogląda te wszystkie tkaniny to człowiek staje dęba i głupieje co wybrać, bo wszystko kusi:)
Czas na literaturę krawiecką. Takie źródła obszerne z konstrukcji odzieży tylko pozazdrościć. Z innego zakresu, jak wyszywanie, scrapbooking, koraliki itd. słabo wypadają w porównaniu z książkami które widziałam z Chinach. Choć takiej książki z konstrukcji to i w Polsce nie widziałam:(
Kolejne porażające pięknem odkrycie to wyszywanie pejzaży jedwabnymi nićmi – ludzie ja też tak chcę!!!! Tu mi szczęka opadała za każdym razem:) Na zdjęciach tego tak nie widać, więc jak ktoś będzie w Wietnamie niech przyjrzy się tym obrazom. Miałam przyjemność obserwować panie przy pracy i naoglądać się wiele obrazów. Jestem pod wrażeniem jak i mąż:)
W Wietnamie znalazłam też część scrapbookingową, quilingową, tkacką, haft wstążeczkowy, patchwork. Podziwialiśmy rzeźbiących w drewnie, w marmurze oraz dekorujących masą perłową. Jubilerstwo. Po prostu cuda i cudeńka, które wychodzą spod rąk zapierają dech.
Podczas podróży szczęście nam dopisało i mieliśmy możliwość spróbować samemu zrobić coś z gliny. Zabawa była przednia:)
Na pewno nie napisałam o czymś, ale naprawdę było tego dużo, a zdjęcia pokażą tyko kawałek:) Sztuka wietnamska jest piękna. Porcelanowa z kolorami i smokami, które lubię:)
A i musi być miejsce na wietnamskie podróby m.in. North Face. Takiego odszycia plecaków to ja nie widziałam – wstyd. Zaobserwowałam, że w ciuchach wietnamczycy jakby nie przykładali się do wykończeniówki:(
Robótkowe zdjęcia znajdziecie tu, a pozostałe z podróży, które powiedzą więcej znajdziecie na mlecznych podrozach:)